Það verður ekki flúið frá þessu

     Júdas er rólegur í dag.  Situr við eldhúsborðið með kaffibolla og drekkur í sig vísdóm og þekkingu einhvers sem gæti hafa upplifað það sama og hann eða ekki.  Ólíkt Júdasi, allt nema kaffibollinn.  Bókin fjallar þó ekki um ástsýki gamals mans eða hlaup einhvers yfir hæðir og hóla hrópandi nafn þeirrar sem hann elskar.   Hún fjallar ekki heldur um það hvernig gamall maður á að umgangast unga konu eða hvort einhver sem efast um ást einhvers eigi að snúa við honum bakinu á augabragði til að bjarga sjálfum sér frá uppnámi og tilfinningalegum skaða.  Það er heldur ekki víst að Júdas klári þetta verkefni en honum finnst Unga konan eiga það skilið enda kom beiðnin frá henni.  Í huga Júdasar sem er með alla hluti á hreinu og veit flest var þetta ömurleg hugmynd og síðasta bókin á safninu sem hann myndi lesa.  En svona getur maður komið sjálfum sér á óvart.  Unga konan þarf ekki annað en að hringja til að Júdas verði rólegur.  Aldrei áður hefur kona haft þessi áhrif á Júdas.

     Það verður líklega ekki flúið fá þessu því oft hef ég sagt að börnin eigi það skilið að alast upp hjá báðum foreldrum ef hægt er.  Möguleikinn er þarna og virðist standa Ungu konunni augljósari en Júdasi.  Það er samt auðveldara að segja þetta úr fjarlægð en í návígi.  Orð skulu standa.