Í hnipri á stofugólfinu

     Ég fór heldur betur öfugur inn í þennan dag eða kannski best að segja öfugu megin fram úr svo valdi ekki misskilningi.  Kúturinn minn lét mig heldur betur finna fyrir nóttinni, var önugur og reiður, bylti sér mikið, grét og vildi fara fram en inn á milli hjúfraði hann sig þétt upp að mér, strauk á mér vangann og bringuna og sofnaði.  Hvað amaði  að honum veit ég ekki en tvisvar fór ég fram með hann í nótt til þess eins að leggjast í sófann og sofna þar.  Núna sefur þessi kútur í hnipri inni á stofugólfi vafinn í teppi en pabbinn ljótari en borðtuska, illa sofinn og órakaður þjórar kaffi frammi í eldhúsi.  Unglingskúturinn sefur auðvitað því hormónaflæðið er þvílíkt að lítið þarf til að snúa við sólarhringnum þótt pabbi gamli reyni að koma í veg fyrir það.

     Verkefni helgarinnar eru ljós.  Fara á í Laugar báða dagana, tveir tvöfaldir expresso á kaffihúsi, safi og kleina handa kútnum, bókasafn ætlum við að heimsækja og eiga viðkomu í „fornbókaverslun“ í leit að ljóðabókum.  Kubbaleikir og bókalestur flokkast ekki til verkefna enda jafn eðlilegt og að borða og sofa.   Annað er ekki planað fyrir utan kannski það að taka niður jólaskrautið.

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 5.1.2008 kl. 13:35]

Æi litla skinnið, sko kúturinn Býsna góður dagur í vændum hjá ykkur sýnist mér, góða skemmtun

[Júdas, 6.1.2008 kl. 18:47]

Takk Jónína mín,  hann fór bara vel þessi dagur.