Hvort vill og hvort ætlar eða ætla þau bæði ?

       Það var í dag sem fjölskyldubrot Júdasar litu Ungu konuna augum.  Fögnuður í litlum hjörtum og  sundurstungnu hjarta Júdasar var allsráðandi.  Unga konan brosti með öllu andlitinu og greinilegt að hún var aftur orðin hans.  „Ég elska þig“ sagði hún greinilega frá hjartanu og gamli maðurinn trúði því  og vissi það.  Loforðið um að múrarnir yrðu endurreistir og vígin sett upp á ný sem aldrei fyrr virðast ætla að standa en djúpt í sálartetri Júdasar virðast enn vera dreggjar biturleika og vantrúar.  Ef til vill er þetta bara of gott til að geta verið satt.  Átti hann hana skilið, gamall, þrjóskur og þreyttur?   Átti hann hana skilið gamall maður með gráa fortíð?  Átti hann hana skilið svona fallega, ljúfa og ilmandi? 

Var það ekki við þessar aðstæður fyrir mörgum árum sem leiðir skildu og Júdasarbloggið varð til.  Unga konan hvarf í eigin viðjar og koma aftur með nýjar áherslur og óviss áform sem reyndust þá vera hennar stærstu mistök.  En hún gafst ekki upp fyrr en hún hafði að nýju bugað hann og smeygt sér aftur inn í hjarta hans.  Hún var snjöll þá og fylgdi eigin hjarta og nýjum krafti og lét ekkert stoppa sig.  Ekki einu sinni tímann.  Hún trúið því þá að hann yrði hennar á ný og það varð. 

Í dag er þetta eins, eða líkt en samt svo óþekkt og sársaukafullt.  Var hann hún eða hún hann eða voru þau bara þau sjálf.  Hvort vill og hvort ætlar eða ætla þau bæði og vilja þau bæði.   Guð einn veit það en ekki Júdas.