Greinilega orðinn þátttakandi

      Enn einn dagurinn liðinn og þótt ég sé búinn að vera áhorfandi enn einn daginn var ég greinilega orðinn þátttakandi þegar lítill ljóshærður kútur hljóp á móti mér og upp um hálsinn á mér á leikskólanum seinnipartinn.  Babbi, babbi, og svo rigndi yfir mig orðum og setningum sem ég skildi bara alls ekki.   Hann bætir svo við sig orðunum í viku hverri að það tekur mig nokkra daga að komast til botns í þeim nýju  sem urðu til vikuna á undan.  Við sungum í bílnum krummavísur og fórum í allskonar orðaleiki eins og hvar er þessi og hvar er hinn og hermdum svo eftir húsdýrunum frá A til Ö.  Þegar heim var komið og kúturinn búinn að faðma bróður sinn og slefa hann allan út eins og lítill hvolpur fleygðum við okkur á stofugólfið, kubbuðum og lékum okkur þótt þreyttir værum.  Sá litli var alltaf að kalla á bróður sinn sem var nýkominn úr skóla og vinnu og var í óða önn að gæja sig upp til að geta farið á flandur með félögunum.  Við litli vöktum lengi, en hann sofnaði nánast í fanginu á mér örþreyttur og ég bar hann inn í holu.  Það er þetta sem gefur lífinu gildi og fyllir upp í flest tómarúm og er ég þakklátur fyrir það að eiga svona yndislegan kút og annan stærri til.  Við blasir óskipulögð fríhelgi sem við ætlum að njóta á rólegum nótum en ég þreif allt húsið eftir vinnu á miðvikudag svo það er ekkert svoleiðis sem truflar okkur.  Líklega verð ég þó að brjóta saman þvott um helgina eða auglýsa eftir einhverjum í það J.   Ég keypti mér ljóðabók í morgun og ætla að glugga í hana í von um að sofna á ljóðrænum nótum og ekki ósennilegt að þeim eigi eftir að rigna yfir bloggsíðuna ljóðunum um helgina.  Góða nótt kæru vinir.

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 24.11.2007 kl. 12:33]

Gaman hjá ykkur, það er gott