Dagur vonar

     Ég fann fyrir hræðslu í gærkveldi.  Hræðslu einsemdar og brostinna vona.  Ég velti því fyrir mér því ég hef alla tíð verð þakklátur maður og gert mér vel grein fyrir heilbrigði og alsnægtum mínum og minna nánustu,  hvort það væri því verði goldið á vogaskálum lífsins að ég skuli vera einn síðustu áratugi lífs míns.  Það fór um mig hrollur og yfir mig kom nístandi hræðslutilfinning þrátt fyrir sumar stundir þar sem þráhyggja einsemdar lýgur yfir sig dýrðarljóma sem aðeins er tálsýn uppgjafar og reynir hvað hún getur að skemma það sem okkur var gefið í upphafi „þau skulu vera eitt“.  Einsemd og Uppgjöf haldast því í hendur og við ættum að forðast þær systur.  Að vakna saman, vera saman, borða saman, brosa saman, búa saman, plana saman, hryggjast saman, sættast saman, búa að hreiðri saman, njótast saman, sofna saman, sofa saman, dreyma saman, það er eina rétta.  Því ástin er ekki bara það að horfast í augu heldur horfa saman fram á veginn og betur sjá tveir en einn. 

     Ég man eftir Orðum á þá leið að sá sem sífellt gáir að vindum, sáir ekki og sá sem sífellt horfir á skýin, uppsker ekki.  Og túlki svo hver sem vill.  Er verið að tala um hræðsluna sem tefur för okkar til sæluríkrar framtíðar eða er verið að tala um draumaheima sem seðja okkur um stundarsakir en koma í veg fyrir áþreifanlegar gleðistundir?  Það má enginn efast um börnin í þessu.  Gleðin og hamingjan sem þeim fylgir verður hvorki lýst með orðum, sögðum eða rituðum.  En þau koma þó aldrei í staðin fyrir maka enda var þeim það aldrei ætlað.

     Það er fallegur dagur framundan, dagur vonar.

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 25.11.2007 kl. 11:05]

Dagur vonar, ljúft  Elsku kallinn minn "síðustu áratugir lífs þíns" eru ekki núna ! Sjö-níu-þrettán   Hvað ertu gamall ?

[Fiðrildi, 25.11.2007 kl. 12:09]

Vá . . . FALLEG færsla.

[NN (IP-tala skráð) 25.11.2007 kl. 12:43]

Demantarnir liggja víða í kringum okkur...þurfum bara að vilja sjá þá ...:-)