Hún telur blöðin sem falla

Hún er konan, sem kyrrlátust fer

og kemur þá minnst þig varir

og les úr andvaka augum þér

hvert angur, sem til þín starir.

 

Hún kemur og hlustar, er harmasár

hjörtun í einveru kalla.

Hún leitar uppi hvert tregatár.

Hún telur blöðin , sem falla.

 

Og hún er þögul og ávallt ein

og á ekki samleið með neinum.

Því hún er sorgin, sem sefar hvert mein,

og sífellt leitar að einum.

 

Tómas Guðm.

 

 Látum þó ekki hugfallast heldur þökkum fyrir hverja stund sem við eigum með þeim

sem við elskum.

Eigið góðan dag.

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 11.12.2007 kl. 07:49]

Hárrétt hjá þér minn kæri, þú hefur alveg helling af heilbrigðum lífsviðhorfum