Áfengur ilmur vatns

     Ég á erfitt með að blogga þessa dagana.  Veit ekki hvort það er tímaleysi eða  andleysi.  Lærdómur á hugann allan og meira að segja vinnan  er látin víkja örlítið þessa dagana.  Kúturinn kom í heimsókn áðan og vildi ekki fara aftur.  Var ný farinn þegar hann hringdi því hann þurfti að segja svo mikið en auðvitað skildi ég ekki helminginn af því.  Ég sæki hann á föstudag og er farinn að hlakka til.  Unglingskúturinn  er bara glaður en hann svaf tvær ætur í Þorpinu eins og ég en lagði svo á flótti.  Kom þanagað að kveldi og farinn um hádegi á öðrum degi.  Alveg eins og ég.  Við erum greinilega borgarbörn báðir tveir,  jú og feðgar.   Ég gaf mér tíma áðan til ljóðalesturs og datt niður á gott ljóð en ég er eitthvað svo sérvitur á þau og reyndar á allt!   Ég óska mér samt ekki margra hluti og er einfaldur í þeim.  Einfaldleikinn gerir hversdagsleikann viðráðanlegan.

 

 

Ósk mín er regn-

dropar sem detta á gras

dropar sem falla í mold

fræs, sem er falið þar

---geymt gróðurmold.

 

Ósk mín er vatns-

ilmur um dimma nótt,

seytl oní bikar blóms

áfengur ilmur vatns

---rósailmur regns.

 

Ósk mín er ljóss-

birta í morgunmund,

miðdegis bræddir snjó-

bólstrar úr mjúkri mjöll

---skýjafalls regn.

 

Ósk mín er lífs-

frjósemd framhald mergð

fjölgun úr smæð í stærð

ólgandi iðustraums

---óþrotlegt líf.

 

Sigríður Einars.

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 13.3.2008 kl. 07:10]

Mér finnst gott að lesa pistlana þína og þú ert sannarlega fundvís á falleg og sérstök ljóð, sérvitringurinn þinn

[Júdas, 13.3.2008 kl. 07:49]

Góðan daginn Jónína.  Ég held að sérlundaður frekar en sér-vitringur.

[Jónína Dúadóttir, 13.3.2008 kl. 08:10]

Ok sérlundingurinn þinn þarna

[múmínstelpan (IP-tala skráð) 13.3.2008 kl. 10:15]

var farinn að sakna ;)....lífgar upp á hversdaginn að fylgjast með kútapabba. ...bros til þín

[Júdas, 14.3.2008 kl. 07:54]

Góðan daginn Jónína mín og góðan daginn Múmínstelpa, takk fyrir brosið.

[Jónína Dúadóttir, 14.3.2008 kl. 07:57]

Góðan daginn minn kæri, veit alveg að þú átt góða daga í vændum, en aldrei er góð vísa of oft kveðin